Որոնել

«Սորվինք բարեխօսութեան աղօթքը» Կիրակնօրեայ Մարեմեան աղօթքի խորհրդածութիւնը

Եղբայրներ եւ քոյրեր, մտաբերենք այսօր Սուրբ Հոգիին պարգեւները, զոր ընդունեցանք Յիսուսէն, որպէսզի դառնանք Աւետարանի վկաները։ Սակայն հարց տանք, եթէ մենք իսկապէս վկաներ ենք, եթէ կարող ենք սիրելու միւսները, զանոնք ազատ թողելով ու անոնց տեղ տալով։ Հարց տանք, եթէ կը ծառայենք միւսներուն եթէ գիտենք աղօթել անոնց համար։
Ունկնդրէ լուրը

Ռոպէր Աթթարեան - Վատիկան

Մայիս ամսուայ վերջին կիրակին` 29 Մայիսը, այս տարի աշխարհի տարբեր երկիրներու մէջ կը զուգադիպի Համբարձման տօնին, որուն վրայ հիմնուելով է, որ Ֆրանչիսկոս Պապը, իր գրասենեակի պատուհանէն ներկայացուց Կիրակնօրեայ Մարեմեան աղօթքի խորհրդածութիւնը, Սուրբ Պետրոս հրապարակին վրայ համախմբուած հազարաւոր ուխտաւորներու ներկայութեամբ, մեկնաբանելով Ղուկաս Աւետարանիչին պատմած Յարուցեալ Քրիստոսին վերջին երեւումը աշակերտներուն, նախ քան երկինք համբառնալը (Ղուկ. 24,46-53)։

Համբարձումը եւ Սուրբ Հոգին

Յիսուսին այս աշխարհին վրայ կեանքը իր գագաթնակէտին կը հասնի համբարձումով, որ կը դաւանինք հաւատամքի մէջ «ելեալ ի յերկինս նովին մարմնով՝ նստաւ ընդ աջմէ Հօր», ըսաւ Սրբազան Քահանայապետը խօսքը կեդրոնացնելով Յիսուսին երկու արարքներու վրայ. «Ան կը հռչակէ Սուրբ Հոգւոյն պարգեւը ապա կ՜օրհնէ աշակերտները»։

Յիսուս իր բարեկամներուն կը յայտնէ, թէ պիտի ուղարկէ Ան զոր Հայրը խոստացաւ` Սուրբ Հոգին, մխիթարիչը, որ անոնց պիտի ուղեկցի, պիտի առաջնորդէ, պիտի աջակցի անոնց առաքելութեան, ու զանոնք պիտի պաշտպանէ հոգեկան հակամարտութիւններու ընթացքին։ Յիսուս արդարեւ չի լքեր իր աշակերտները, Ան մեզ միայնակ չի թողուր։ Դէպի հայրը բարձրանալով ան կը խոստանայ Սուրբ Հոգւոյն զեղումը։ Ասոր մէջ ալ արդարեւ կը տեսնուի Յիսուսին սէրը մեր նկատմամբ. Անոր սէրը չի սահմանափակեր մեր ազատութիւնը, որովհետեւ իսկական սէրը մօտիկութիւն կը յարուցէ եւ չի ճնշեր։ Ան երկինք բարձրանալով, փոխանակ մարմնով մօտիկ ըլլալու միայն մի քանիներուն, Սուրբ Հոգիին միջոցաւ մօտիկ կը դառնայ բոլորին։ Սուրբ Հոգին Յիսուսը ներկայ կը դարձնէ մեր մէջ, ժամանակի եւ տարածքներու պատնէշներէն անդին, որպէսզի մեզ դարձնէ աշխարհի մէջ իր վկաները», յարեց հուսկ Սրբազան Պապը խօսելով Յիսուսին երկրորդ արարքի մասին, «Ան ձեռքերը բարձրացնելով օրհնեց առաքեալները»։

Յիսուսին օրհնութիւնը

Այս մէկը քահանայական ժեստ մըն է եւ Աւետարանը մեզի կ՜ուզէ ըսել, որ Յիսուս մեր կեանքին Աւագ Քահանան է։ Յիսուս հօր մօտ կ՜երթայ բարեխօսելու մեզի համար, Անոր ներկայացնելու մեր մարդկութիւնը, մեր կեանքը մեր յոյսերը ու մեր վէրքերը։ Ան Երկինք մեկնեցաւ մեզի համար տեղ պատրաստելու համար եւ այժմէն իսկ մեզի համար կը բարեխօսէ, որպէսզի միշտ օրհնուած ըլլանք Հօրմէն։

«Եղբայրներ եւ քոյրեր, մտաբերենք այսօր Սուրբ Հոգիին պարգեւները, զոր ընդունեցանք Յիսուսէն, որպէսզի դառնանք Աւետարանի վկաները։ Սակայն հարց տանք, եթէ մենք իսկապէս վկաներ ենք, եթէ կարող ենք սիրելու միւսները, զանոնք ազատ թողելով ու անոնց տեղ տալով։ Հարց տանք, եթէ կը ծառայենք միւսներուն եթէ գիտենք աղօթել անոնց համար։ Եկէք սորվինք` Բարեխօսութեան աղօթքը, բարեխօսել աշխարհի յոյսին ու տառապանքներուն համար, խաղաղութեան համար։ Եւ հայեացքով ու խօսքով օրհնենք անոնք որոնց կը հանդիպինք ամէն օր եւ այժմ աղօթենք Աստուածամօր, կիներուն մէջ օրհնեալը, լի Սուրբ Հոգիով, որպէսզի միշտ բարեխօսէ մեզի համար» ըսաւ Ֆրանչիսկոս Պապը աւարտելով խորհրդածութիւնը։

Շնորհակալութիւն յօդուածը ընթերցելուն համար։ Եթէ կը փափաքիս թարմ լուրեր ստանալ կը հրաւիրենք բաժանորդագրուիլ մեր լրաթերթին` սեղմելով այստեղ

29/05/2022, 12:08

«Թագուհի Երկնից» աղօթքը, Լատին Եկեղեցւոյ մարեմեան չորս կցուրդներէն մին է (միւս կցուրդներն են՝ «Մայր Փրկչին», «Ողջոյն Թագուհի Երկնից» եւ «Ողջոյն Թագուհի»)։

1742 թուականին, Բենեդիկտոս ԺԴ. քահանայապետ նշանակած է, թէ «Թագուհի Երկնից» աղօթքը պէտք է կատարուէր յոտնկայս, զատկական ժամանակամիջոցին մէջ՝ Զատիկի կիրակիէն մինչեւ Պենտեկոստէ, «Հրեշտակ Տեառն» աղօթքի տեղ, որպէս նշան յաղթութեան մահուան վրայ։
Այս աղօթքը, Հրեշտակ Տեառնի նման կը կատարուի օրը երեք անգամ՝ այգաբացին, կէսօրին եւ մայրամուտին՝ օրը նուիրելու համար Աստուծոյ եւ Աստուածածնի։
Այս հին կցուրդը յառաջ եկած է բարեպաշտ աւանդութենէ մը, 6-10 դարերուն, մինչ անոր տարածումը կատարուած է 13րդ դարու առաջին կէսէն սկսեալ, երբ մուծուած է ֆրանսական ժամագրքին մէջ։ Ան բաղկացած է չորս փոքր յանգատողերէ, որոնցմէ իւրաքանչիւրը կʼաւարտի «Ալէլուիա» կանչով։ Այդ աղօթքով, հաւատացեալները կը դիմեն Մարիամի՝ Երկնքի Թագուհիին, անոր հետ ուրախանալով Քրիստոսի Յարութեան համար։
2015 թուականի ապրիլի 6ին, Զատիկի յաջորդ օրը, Ֆրանչիսկոս Սրբազան Պապը երբ կʼաղօթէր Թագուհի Երկնից աղօթքը, խորհուրդ տուաւ հաւատացեալներուն թէ ի՛նչ պէտք է ըլլայ սրտի կեցուածքը երբ կʼարտասանենք այս աղօթքը։
«Կը դիմենք Մարիամի, զայն հրաւիրելով որ ուրախանայ, որովհետեւ Ան, զոր Մարիամ իր արգանդին մէջ կրեց, յարութիւն առաւ, ինչպէս խոստացած էր, եւ մեր անձերը կը վստահինք Մարիամի բարեխօսութեան։ Իրականին, մեր ուրախութիւնը Մարիամի ուրախութեան ցոլացումն է, որովհետեւ Ան է որ պահպանեց եւ հաւատքով կը պահպանէ Յիսուսի կեանքին եղելութիւնները։ Հետեւաբար այս աղօթքը արտասանենք զաւակներու յոյզերով, որոնք կʼուրախանան, որովհետեւ իրենց մայրը ուրախ է։»

Վերջին «Հրեշտակ Տեառնը» / «Ուրախ լեր Թագուհի երկնից»

Կարդալ բոլորը >