Liturgiya oxunuşları: 29 OKTYABR. Adi Dövrün XXX həftəsinin çərşənbəsi
BİRİNCİ OXUNUŞ Rom 8,26-30
Beləcə Ruh da bizə zəif olarkən kömək edir. Biz nə üçün və necə dua etmək lazım olduğunu bilmirik, lakin Ruh Özü dillə deyilməyən ahlarla vəsatətçilik edir. Ürəkləri sınayan Allah da Ruhun nə düşündüyünü bilir, çünki Ruh Allahın iradəsinə görə müqəddəslər üçün vəsatətçilik edir. Biz bilirik ki, hər şey birlikdə Allahı sevənlərin, Onun məqsədinə görə çağırılanların xeyrinə işləyir. Çünki Allah qabaqcadan tanıdığı adamları Öz Oğlunun surətinə uyğunlaşmaq üçün əvvəlcədən təyin etdi ki, O, çoxlu qardaş arasında ilk doğulan olsun; əvvəlcədən təyin etdiyi adamları da çağırdı; çağırdığı adamları da saleh saydı; saleh saydığı adamları da izzətləndirdi.
Təfsir
Həvari Paul Müqəddəs Ruhun zəifliklərimizdə bizə kömək etdiyini və həyatımızdakı hər şeyin, hətta səhvlərimizin belə, Allahın sədaqəti sayəsində xeyrimizə xidmət etdiyini təsdiqləyir. Paul imanlıları çətinliklər və həyatın faniliyi qarşısında ruhdan düşməməyə çağırır: “biz bilirik ki, hər şey birlikdə Allahı sevənlərin, Onun məqsədinə görə çağırılanların xeyrinə işləyir. ". Müqəddəs Ruha zidd olan istəklərə təslim olaraq səhv edə bilərik, amma bu belə bizi Allahın bizim üçün düşündüyü planını həyata keçirməyə davam etməkdən bizi yayındırmamalıdır. Hər şey, hətta həyatımızın səhvləri belə, birlikdə yaxşılıq üçün işləyir. Biz qorxmamalıyıq, çünki bundan sonra heç nə bizi Allahdan ayıra bilməz. Biz "Onun məqsədinə görə” çağırılmışıq, O, bizi "qabaqcadan tanıdı" və "Öz Oğlunun surətinə uyğunlaşmaq üçün əvvəlcədən təyin etdi". Buna görə də, liturgiya xristianları Məzmurun sözləri ilə cavab verməyə çağırır: "Ya Rəbb, Sənin məhəbbətinə güvənirəm. Bax mənə, cavab ver, ey Allahım Rəbb! Gözümə nur ver ki, əcəl yuxusuna getməyim”. Biz indi Rəbb Allaha məxsusuq, heç nə bizi Ondan ayıra bilməz və bu, bizi sevinclə doldurur!
İNCİL Luka 13,22-30
İsa şəhər və kəndləri gəzib təlim öyrədərək Yerusəlimə tərəf gedirdi. Bir nəfər Ondan soruşdu: «Ya Rəbb, xilas tapanların sayı az olacaqmı?» İsa onlara belə cavab verdi: «Dar qapıdan girməyə çalışın. Sizə bunu deyirəm: çoxları bu qapıdan girməyə can atacaq, amma girə bilməyəcək. Ev yiyəsi durub qapını bağlayandan sonra siz bayırda durub qapını döyərək deyəcəksiniz: “Ey ağam, bizə qapını aç!” O isə cavabında sizə deyəcək: “Mən sizin haradan gəldiyinizi bilmirəm!” Siz o vaxt belə deyəcəksiniz: “Biz Sənin qarşında yeyib-içmişik. Sən bizim küçələrdə öyrədirdin”. O isə sizə deyəcək: “Ey haqsızlıq edənlərin hamısı, Mən sizin haradan gəldiyinizi bilmirəm, Məndən uzaq olun!” İbrahimi, İshaqı, Yaqubu və bütün peyğəmbərləri Allahın Padşahlığında, özünüzü isə bayıra atılmış görəndə aranızda ağlaşma və diş qıcırtısı olacaq. Adamlar şərqdən, qərbdən, şimaldan, cənubdan gələcək və Allahın Padşahlığında süfrəyə oturacaq. Budur, elə axırıncılar var ki, birinci olacaq, elə birincilər var ki, axırıncı olacaq».
Təfsir
İsaya Yerusəlimə gedərkən verilən sual, şübhəsiz ki, maraqdan irəli gəlir: "Ya Rəbb, xilas tapanların sayı az olacaqmı?" Rəbb bu suala kəmiyyət baxımından cavab vermir, diqqəti şəxsi səylərə yönəldir: "Dar qapıdan girməyə çalışın, çünki sizə deyirəm ki, çoxları girməyə çalışacaq, amma girə bilməyəcək." Məsih hər kəs üçün gəldi ki, heç kim xilasdan kənarda qalmasın. Lakin bu universal xilas şəxsi razılıq və qəbul tələb edir - yəni "dar qapıdan" keçməyi. Bu, Isanın ardınca getməyi öyrənmək, Onun şərtlərini və həyat tərzini qəbul etmək deməkdir. Nəticədə, biz həqiqətən Onu necə təqlid etdiyimizə və nə qədər Onun kimi yaşadığımıza görə qəbul ediləcəyik: "Ey ağam, bizə qapını aç!" O isə cavabında sizə deyəcək: “Mən sizin haradan gəldiyinizi bilmirəm!”" Bu cavab sərt görünür, amma İsa bizi düşünməyə çağırır: bəlkə də biz özümüz həyatımızın qapısını döyənlərə qarşı sərt davranmışıq, onlara "mən sizin kim olduğunuzu bilmirəm" demişik. Məhz buna görə də "axırıncılar var ki, birinci olacaq, elə birincilər var ki, axırıncı olacaq". Xilasın ölçüsü formal mənsubiyyət deyil, əsl mərhəmət və həyatımızda Məsihi təqlid etməkdir.
