Liturgiya oxunuşları: 16 DEKABR. Adventin III həftəsinin çərşənbə axşamı
BİRİNCİ OXUNUŞ Sef 3,1-2.9-13
Üsyankar, pozğun, qəddar şəhərin vay halına! Söz dinləmədi, ibrət dərsi almadı, Rəbbə güvənmədi, Allahına yaxınlaşmadı. O zaman Mən xalqların nitqini dəyişib, onlara pak dil verəcəyəm ki, hamı Rəbbin adını çağırsın, Mənə çiyin-çiyinə xidmət etsinlər. Qürbətə dağılmış, Mənə səcdə edənlər Kuş çaylarının o tayından Mənə təqdimlər gətirəcək. O gün sən, ey xalqım, Mənə qarşı üsyankarlıq etdiyinə görə daha xəcalətli olmayacaqsan. Çünki qürurlu, təkəbbürlü adamları sənin arandan uzaqlaşdıracağam, müqəddəs dağımda bir daha təkəbbürlü olmayacaqsan. Sizin aranızda itaətkar və məzlum bir xalqı sağ qoyacağam, onlar Rəbbin adına pənah gətirəcək. İsraildən sağ qalanlar haqsızlıq etməyəcək! Kimsəni aldadaraq yalan söyləməyəcəklər, çünki onlar qarnı tox yatacaq, onları qorxudan olmayacaq».
Təfsir
"İsrailin qalığı" obrazı peyğəmbər kitablarının səhifələrində dəfələrlə görünür. Bu azsaylı imanlılar təvazökarlıq və yoxsulluqla fərqlənirlər; onlar, ehtimal ki, imansız əksəriyyət tərəfindən də sıxışdırılırlar. Demək olar ki, bu peyğəmbərlik təkcə İsrail tarixində deyil, həm də İsanın həyatında yerinə yetib. Əvvəlcə O, böyük uğur qazandı: çörəkləri çoxaldanda beş min nəfərlik izdiham Onu sevinclə qarşıladı. Lakin sonda, Çarmıxın ətəyində yalnız üç nəfər qaldı: Müqəddəs Məryəm Ana, Yəhya və Məcdəli Məryəm. Məsih tək olaraq çarmıxdakı qurbanı ilə bütün dünyanı xilas etdi, buna görə də rəqəmlərə heyran olmağa və ya sayımızı hesablamağa ehtiyac yoxdur. Bizim vəzifəmiz, tək qalsaq belə, missiyamıza və xristian çağırışımıza sadiq qalmaqdır. Allahın bizim vasitəmizlə işləməsi üçün lazım olan tək şey imandır, bu da ətrafımızda nə baş verirsə versin, tam etibar və mənəvi möhkəmlik deməkdir. Və biz, bu sədaqəti qorumaq üçün lazım olan hər şeyə sahibik: İncil, Təlim, Kilsə, Müqəddəs Ayinlər.
İNCİL Matta 21, 28-32
Bəs siz necə düşünürsünüz? Bir adamın iki oğlu vardı. Gəlib birincisinə “oğlum, bu gün get üzüm bağımda işlə” dedi. O da cavab verib “istəmirəm” dedi. Lakin sonra peşman olub getdi. Həmin adam ikincisinə yaxınlaşıb yenə eyni sözü söylədi. O cavab verib “Gedirəm, ağam!” dedi, amma getmədi. Bu iki nəfərdən hansı atasının istəyini yerinə yetirdi?» Onlar «birincisi» dedilər. İsa onlara dedi: «Sizə doğrusunu deyirəm: vergiyığanlar və fahişələr Allahın Padşahlığına sizdən qabaq girirlər. Çünki Yəhya sizin yanınıza salehlik yolunu göstərməyə gəldi. Sizsə ona inanmadınız, amma vergiyığanlar və fahişələr ona inandılar. Siz bunu gördükdən sonra da peşman olub ona inanmadınız.
Təfsir
Qanuna ciddi riayət edən bir fərisey üçün zinakarların və vergi yığanların Allahın Padşahlığına gedən yolda fəriseylərdən qabaqda olduğunu eşitmək dözülməz və təhqiramiz bir şey idi. Əlbəttə ki, söhbət günahkarlardan deyil, tövbə etmiş vergi yığanlar (Zakkay kimi) və lütfdən təsirlənərək həyatlarını dəyişdirən zinakarlardan gedir. Belə aşkar günahkarların taleyi ondadır ki, hər kəs onların günahları haqqında bilir. Bu, tövbə edən günahkarlara təvazökarlığı qorumağa kömək edən sosial qınağa səbəb olur. Eyni zamanda, özlərini kamil hesab edənlərin qüruru gözə görünməz, daxildə gizlənir. Təkəbbür adətən utanılmayan və buna görə də nadir hallarda tövbə edilən bir günahdır. Lakin günah etiraf edilməzsə, o qalır. Tövbə etmiş vergi yığan və zinakar qadın təvazökar qalırlar, çünki onlar çıxdıqları uçurumu xatırlayırlar və aldıqları lütfün gücünü bilirlər. Lakin təkəbbürlü insan heç kimdən heç nə istəmir və günahları üçün üzr istəmir, hər şeyin onda yaxşı olduğuna inanır. Təkəbbür günahını ifşa etmək çox çətindir və məhz buna görə də o, ən məkrli günah sayılır.
