Святы Айцец: мы, а не Парыжскае пагадненне, церпім няўдачу
Аляксандр Амяльчэня - Vatican News
Святы Айцец прывітаў мясцовыя Касцёлы глабальнага Поўдня, якія сабраліся ў Амазонскім музеі ў Белене, далучаючыся да прароцкага голасу кардыналаў, што прынялі ўдзел у канферэнцыі COP 30.
Пантыфік падкрэсліў, што рэгіён Амазоніі застаецца жывым сімвалам стварэння, які тэрмінова патрабуе клопату. Ён пахваліў удзельнікаў за тое, што яны выбралі надзею і дзеянні замест роспачы, будуючы глабальную супольнасць, якая працуе разам.
Дасягнутага прагрэсу недастаткова, патрэбны канкрэтныя крокі
Папа звярнуў увагу на тое, што “стварэнне стогне” праз паводкі, засухі, штормы і няспынную спёку. Ён нагадаў, што кожны трэці чалавек пакутуе з прычыны кліматычных змен. Для гэтых людзей, па словах Пантыфіка, гэта не далёкая пагроза, і ігнараваць іх – значыць адмаўляць у нашай агульнай чалавечнасці.
“Яшчэ ёсць час, каб утрымаць рост глабальнай тэмпературы ніжэй за 1,5°C, але акно магчымасцей закрываецца”, - перасцярог Святы Айцец. Ён заклікаў дзейнічаць хутка, з верай і прароцтвам, каб абараніць дар, які быў давераны нам як распарадчыкам Божага стварэння.
Парыжскае пагадненне – моцны інструмент, але праблема ў нашым адказе на яго
Гаворачы пра Парыжскае пагадненне, Леў XIV адзначыў, што яно спрыяла рэальнаму прагрэсу і застаецца самым моцным інструментам для абароны людзей і планеты. “Але мы павінны быць шчырымі: не Пагадненне церпіць няўдачу, а мы церпім няўдачу ў нашым адказе”, - падкрэсліў Папа. Ён дадаў, што не хапае палітычнай волі некаторых, а сапраўднае лідарства азначае служэнне і падтрымку ў маштабе, які сапраўды зменіць сітуацыю.
Пантыфік выказаў упэўненасць у тым, што больш рашучыя дзеянні ў галіне клімату створаць мацнейшыя і больш справядлівыя эканамічныя сістэмы і з'яўляюцца інвестыцыяй у больш справядлівы і стабільны свет.
“Мы ідзём побач з навукоўцамі, лідарамі і пастырамі кожнай нацыі і веры. Мы – захавальнікі стварэння, а не сапернікі за яго здабычу”, - сказаў ён. Святы Айцец заклікаў разам паслаць выразны глабальны сігнал: народы, якія непахісна салідарныя з Парыжскім пагадненнем і кліматычным супрацоўніцтвам.
На заканчэнне свайго звароту Леў XIV выказаў пажаданне, каб Амазонскі музей застаўся ў памяці як месца, дзе чалавецтва абрала супрацоўніцтва замест падзелу і адмаўлення. Ён благаславіў усіх на далейшыя намаганні па клопаце пра Божае стварэнне.
