Kard.Parolin:Mashariki ya Kati,Papa atakuwa mjumbe wa maelewano,mazungumzo na amani

Massimiliano Menichetti

Yote yako tayari Uturuki (Türkiye)na Lebanon kwa ajili ya kuwasili kwa Papa Leo XIV. Ziara ya kwanza ya kitume ya kimataifa ya Papa wa Marekani inaanza kwa roho ya ushuhuda na kukutana. Mrithi wa Petro anaruka hadi Mashariki ya Kati ili kuimarisha imani na kupeleka uzuri wa Kristo unaookoa wanadamu wote. Na matarajio makubwa ya jumuiya za Wakatoliki, na zaidi ya hapo, katika nchi zote mbili, zilizojikita katika mabara ambayo hayajaachwa na vita na vurugu, lakini zenye uwezo wa kujenga, mara nyingi zikiwa na mateso na migongano mingi, njia za mazungumzo, kukubalika na amani.

Kaulimbiu mbili zilizochaguliwa kwa ajili ya ziara hiyo: "Bwana mmoja, imani moja, ubatizo mmoja" na "Heri wapatanishi," zinaakisi moyo wa safari hizi, zinazoadhimishwa na matumaini, umoja, na udugu. Safari ya Uturuki (Türkiye)itazingatia sherehe ya kiekumene inayoadhimisha kumbukumbu ya miaka 1700 ya Mtaguso wa Nicea. Katika Nchi ya Mierezi, moja ya nyakati za kugusa moyo itakuwa "sala ya kimya kimya" katika bandari ya Beirut, ambapo miaka mitano iliyopita mlipuko uliua zaidi ya watu 200 na kujeruhi 7,000. Kwa Kardinali Pietro Parolin, Katibu Mkuu wa Vatican, anasisitiza kwamba ziara ya Papa itapeleka matumaini, amani, na msukumo mpya kwa Wakristo Mashariki ya Kati.

Mwadhama hii ni ziara ya kwanza ya kitume ya Papa Leo XIV, ya (Türkiye)Uturuki na Lebanon, sehemu mbili za kufikisha ujumbe, matamanio mawili ambayo pia yalikuwa moyoni mwa Francisko. Papa anajiandaa kuondoka kwa hisia gani?

Papa anachukua fimbo ya mhujaji tena. Kabla yake alikwenda Paulo VI, kisha Yohane Paulo II, kisha Papa Benedikto na Papa Francisko... Yeye pia anafuata nyayo za watangulizi wake. Nadhani itakuwa safari inayotarajiwa sana, ikiwa ya kwanza ya upapa wake. Anasafiri na hisia ambazo zimekuwa zikiambatana na mapapa wakuu katika zoezi hili la huduma yao ya Petro, yaani, kukutana na jumuiya za Kikristo za maeneo, za nchi na kuzithibitisha katika imani, kwa sababu hii ni kazi ya Mrithi wa Petro, na wakati huo huo kukutana na watu, kukutana na mamlaka yao, kukutana na jumuiya za kiraia na kuwa kwao mjumbe wa amani, maelewano, na mazungumzo. Kwa hivyo, nafikiria hisia hizi za furaha, wakati huo huo pia matarajio ya kukamilisha kazi hizi ambazo amekabidhiwa yeye na ofisi yake.

Safari ya kwenda(Türkiye)Uturuki inalenga maadhimisho ya miaka 1700 ya Mtaguso wa Nicea. Maadhimisho haya na uwepo wa Papa vina umuhimu gani kwa Kanisa leo?

Ni maadhimisho muhimu sana, ambayo yamepangwa kwa muda mrefu ili kusisitiza umuhimu wake. Na Papa, pamoja na uwepo wake, pia anataka kusisitiza umuhimu huu. Miaka 1700 tangu Baraza la Nicaea, Baraza lililoweka misingi ya imani yetu. Imani katika Yesu Kristo katika uungu wake kamili na katika ubinadamu wake kamili, Yesu Kristo, Mungu wa kweli na mwanadamu wa kweli. Huu ndio msingi wa imani ya Wakristo wote, bila kujali mgawanyiko mwingi ambao kwa bahati mbaya bado upo miongoni mwetu. Lakini sote tunaamini katika uungu na ubinadamu wa Yesu Kristo; ni msingi wa imani yetu, ambao ulikamilishwa kiasili, hasa juu ya mada ya Roho Mtakatifu, na Mtaguso wa Constantinople.

Pia inapaswa kusisitizwa kwamba tuko katika nchi ambayo, kwa namna fulani, ilikuwa chimbuko la Ukristo, kwa sababu jumuiya za kwanza ziliibuka hapo, barua za kitume zilielekezwa kwa jumuiya hizi; fikiria zile za Paulo na mitaguso  nane ya kwanza katika historia ya Kanisa iliyofanyika hapo. Ningesisitiza umuhimu wa kiini cha Kikristo cha imani ya Kikristo, kitovu cha imani yetu yote na pia mwelekeo wa kiekumeni, ni ukweli kwamba tunajikuta pamoja tukikiri imani ile ile katika Yesu, mtu wa kweli na Mungu wa kweli.

Kusimama katika Msikiti wa Bluu pia kumepangwa nchini Uturuki(Turkiye).Katika wakati uliojaa misimamo ya kidini, je, safari hii inaweza kuwa fursa ya kuimarisha udugu, mazungumzo, na kuthibitisha kwamba jina la Mungu haliwezi kamwe kutumiwa ili kuua na kugawanya?

Ndiyo, hakika. Nilitaja mwelekeo wa kiekumeni wa safari hiyo; pia kuna sehemu kuhusu mazungumzo ya kidini. Miongoni mwa mambo mengine, tumesherehekea maadhimisho ya miaka 60 ya Nostra Aetate. Mbali na kusisitiza uhusiano maalum kati ya Wakristo na Wayahudi, pia inasisitiza kile ambacho Wakristo na Waislamu wanacho kwa pamoja. Ninaamini ni ishara ya mazungumzo, ishara ya heshima ya kidini, ambayo inatafuta kusisitiza jinsi Wakristo na Waislamu wanavyoweza kufanya kazi pamoja kwa ajili ya ulimwengu wa haki zaidi, ulimwengu wa mshikamano mkubwa, ulimwengu wa kidugu zaidi. Papa alisema hivi karibuni  katika Colosseum kwamba wale wanaosali hawakubaliani na misimamo mikali ya kidini. Kwa hivyo, ni kukataa misimamo mikali ya kidini na, wakati huo huo, mwaliko wa kuongeza ushirikiano huu kwa sababu za kawaida tu.

Lebanon ni nchi ya muungano ambayo imeongezeka tena na tena katika kipindi cha miaka 50 iliyopita. Ni ujumbe gani ambao Papa atawapeleka watu wa nchi hii?

Nadhani ni ujumbe wa matumaini, kwa sababu Lebanon inahitaji matumaini. Hivi karibuni Lebanon imepiga hatua katika kutatua mgogoro ulioathiri katika miaka ya hivi karibuni. Sasa kuna rais, rais amechaguliwa, kuna serikali, mageuzi yanaendelea, lakini matatizo mengi, ucheleweshaji mwingi, vikwazo vingi vinaendelea ambavyo vinaweza, sitasema, kuhatarisha, lakini kwa kiasi fulani kupunguza kasi ya maendeleo ya mageuzi na hivyo kukatisha tamaa matumaini na matarajio ya watu. Kwa hivyo ujumbe wa matumaini, kusema: "kusonga mbele, kuwa na jasiri, kujaribu kuendelea kutembea katika njia waliyoichukua," na wakati huo huo, ujumbe wa ukaribu wa Kanisa. Unajua jinsi ambavyo Vatican ilivyo makini kwa Lebanon hasa kwa sababu, kunukuu msemo uliotumika kupita kiasi, "ni ujumbe zaidi ya nchi," ikimaanisha kwamba kuishi kwa amani kumepatikana kati ya dini na makabila mbalimbali, na hii lazima iendelee. Kiti Kitakatifu kimekuwa karibu kila wakati kwa sababu hii, na kitaendelea kuwa karibu, na nadhani uwepo wa Papa unaashiria hili zaidi ya yote.

Pia ulitaja ziara nyingi za kipapa, baada ya miaka ya kwanza ya Paulo VI na miaka 61 baada ya safari ya kwanza ya Montini katika Nchi Takatifu, wakati wa Mtaguso. Umuhimu wa Ziara  za kitume za kipapa umethibitishwa. Umuhimu wake ni upi?

Ninaamini kwamba Papa, Mapapa, kuanzia na Paulo VI, wameona ziara za kitume kama chombo kipya, njia mpya, inayofaa nyakati zetu, ya kutekeleza huduma yao. Kwa hivyo, daima iko ndani ya mfumo wa ofisi aliyokabidhiwa na Yesu kwa Mtakatifu Petro, ile ya kuimarisha ndugu na kutumikia umoja wa Kanisa. Kumekuwa na njia nyingi katika historia, hata katika ulimwengu wetu wa kisasa. Mapapa wamehukumu kwamba hii inaweza kuwa njia inayofaa hasa, chombo kinachofaa hasa. Na kwa maana fulani, nikimnukuu Papa Francis, ni ishara ya Kanisa likihama: Kanisa halingoji tu watu waje hapa, waje kwake, waje Roma, katikati ya Kanisa, bali Kanisa linalokuwa mhujaji na kujionyesha kwa watu wote, tamaduni zote, na hali halisi zote za ulimwengu huu. Inaonekana kwangu kwamba safari, zaidi ya maudhui ya mtu binafsi, ambazo kila mtu huzoea kulingana na hali halisi ya nchi inayotembelewa, zinaweza kuwa na maana hii ya kimataifa, yaani, kwamba Kanisa, katika nafsi ya mchungaji wa ulimwengu wote, hujionyesha kwa wote.

Hii ni Ziara inayoelekea Ulaya na Mashariki ya Kati, hali halisi inayoangaziwa na vita, mgawanyiko, migogoro, na uhamiaji. Wakristo wanaweza kutoa mchango gani katika hali hii?

Wakristo wamekuwa uwepo wa msingi katika nchi za Mashariki ya Kati, tangu mwanzo, na wamekuwa wakitoa mchango wa thamani kubwa na umuhimu kwa maisha ya kijamii, maisha ya kiuchumi, maisha ya kitamaduni, na hata maisha ya kisiasa. Wakristo wangependa kuendelea kutoa mchango huu, kutekeleza jukumu ambalo wamekuwa nalo kila wakati. Ninaamini kwamba hatimaye ni jukumu la wastani, jukumu ambalo husaidia na hata kukuza mgongano kati ya pande hizo. Shida ni kwamba leo hii, idadi ya Wakristo katika Mashariki ya Kati inapungua kila mara, na hii ni wasiwasi mkubwa kwa Kiti Kitakatifu. Tungependa Wakristo waweze kubaki Mashariki ya Kati, kuendelea kutoa mchango huu, kama wanavyotaka, kwa jamii wanamoishi na ambazo ni sehemu muhimu; wao ni raia wa nchi hizi, wa jamii hizi, na kwa hivyo lazima waendelee kuweza kutoa jukumu lao, mchango wao.

Mwadhama umesisitiza mara kwa mara jukumu maalum la Kiti Kitakatifu katika muktadha wa kimataifa. Ni mtazamo gani, kwa upande wa imani na diplomasia, unaona katika safari ya Papa nchini Uturuki na Lebanon?

Nimesema katika matukio mengine kwamba safari hizi, kama mipango mingi ya Kiti Kitakatifu, zinaweza kulinganishwa na kupanda; tunapanda, na kisha Bwana atajua matunda ni nini na wakati wa kuyavuna utakuwa ufike. Hata hivyo, naamini kwamba haswa katika muktadha wa kimataifa, ulioonyeshwa kwa kiasi fulani na magumu yote uliyoyataja, Kiti Kitakatifu lazima kiendelee kutangaza mada ya kukutana, sio migogoro.

Kwa hivyo, kushinda migogoro ili kupata msingi wa pamoja wa kufanya kazi kwa manufaa ya jamii na familia ya binadamu, mada ya manufaa ya wote... Maadili haya makubwa ni sehemu ya Injili, na ambayo Kanisa linaendelea kuhubiri. Ninaamini hili ndilo jukumu, na matumaini ni kwamba kutokana na ujumbe huu, ambao Papa anarudia kila mara "fursa na mvuto" kama mtume (Mtakatifu Paulo) angesema, mambo mapya yanaweza kutokea, ambapo watu wanaweza kuelewana na kuishi kwa amani, kwa amani, na kujenga familia ya wanadamu pamoja.

Asante kwa kusoma makala yetu. Unaweza kuendelea kupata habari mpya kwa kujisajili kwa jarida letu la kila siku: Just click here