Qəzzalı xristianın ümidi: müharibə dəhşəti tezliklə bitsin

Hilda Cozef Ayyad tərəfindən – Qəzza*

Bu gecə, həyatımın yeni onilliyinin başlanğıcı kimi qeyd olunmalı olduğu bir vaxtda, həmişə həyat və imkanlarla dolu təsəvvür etdiyim iyirminci yaşımda, özümü dərin bir yadlıq və itki hissi ilə əhatə olunmuş hiss edirəm.

İyirmi il keçmişin dağıntıları arasında solmuş bir xatirəyə çevrilib. Uşaqlıq və gənclik xəyallarıma şahid olan evim indi yaddaşımda yalnız ağrılı bir təsvir kimi qalıb.

Həyatımın tam iki ili, başlanğıclar və formalaşma baxımından ən dəyərli illər, bu amansız və mərhəmətsiz sınağın içində yoxa çıxıb. Bu illər məndən və parlaq bir gələcək qurmağı xəyal edən, amma özünü məcburi şəraitin əsiri kimi tapan mənim yaşdakı gənclərdən oğurlanıb.

Bəzən özümü iyirmi yaşlarında gənc bir qadın kimi hiss edirəm, amma ruhum çox daha ağır yük daşıyır. Keçmişə, sadə və əlçatan xəyallarımın olduğu günlərə qayıda bilmirəm, həm də indiki həyatımı sakit yaşaya bilmirəm, çünki hər künc mənə itirdiklərimi xatırladır. Gələcək isə dumanlı görünür və acı suallarla doludur, amma bu sualların heç birinə cavab tapa bilmirəm.

Amma bu qatı qaranlığın içində, yolumu işıqlandıran zəif də olsa bir ümid çırağı var. Həyatımın başlanğıcında olduğum bir zamanda ümidsizliyə təslim olmağı rədd edirəm.

Mən hələ də yaralı, amma qərarlı bir ürəklə gözləyirəm ki, bizim xəyallarımızı boğan bu kabus sona çatsın.

Azadlığın qoxusunu içimə çəkə biləcəyim, oğurlanmış gələcəyimi qurmaq üçün ilk addımlarımı ata biləcəyim və itirilmiş gənclik illərimi iki qat sevinc və daha böyük güclə geri qazanacağım günü gözləyirəm.

Mənim bu iyirminci doğum günüm sadəcə illərin qeyd olunması deyil. Bu, möhkəmlik və dirəniş göstərməkdir. Bu gün gəncliyimizlə və xəyallarımızla ödədiyimiz ağır qiyməti xatırladır. Eyni zamanda, bu, möhkəm iradəmizi ifadə edir — burada qalmaq və gələcəkdə ədalət, sülh və itirdiklərimizin əvəzini almaq ümidimizi göstərir.

Ürəyimin dərinliyindən arzu edirəm ki, həyatımın bu yeni onilliyinin başlanğıcında qarşıdakı günlər bu əzabı sona çatdırsın. Mən istəyirəm ki, evlərimizə yenidən istilik və təhlükəsiz şərait gəlsin. Biz, bu dövrün gəncləri olaraq, xəyallarımızı geri alaq və verdiyimiz qurbanlara layiq bir gələcək qura bilək.

Bizim üçün dua edin.

*Qəzzadakı Müqəddəs Ailə Katolik Kilsəsində sığınacaqda olan xristian qaçqın – Məqalə ilk dəfə 19 may 2025 tarixində L’Osservatore Romano-da dərc olunub.