Szukaj

Panny roztropne i nierozsądne. Rycina Camillo Cungiego z cyklu "Rozważania nad całym życiem naszego Pana Jezusa Chrystusa" Panny roztropne i nierozsądne. Rycina Camillo Cungiego z cyklu "Rozważania nad całym życiem naszego Pana Jezusa Chrystusa" 

Adwent. Nadzieja ożywiona pewnością

„Rozpoczynamy Adwent, aby przygotować się do ponownego przeżycia w Boże Narodzenie tajemnicy Jezusa, Syna Bożego, «zrodzonego, a nie stworzonego, współistotnego Ojcu», jak uroczyście ogłosili Ojcowie zgromadzeni na Soborze w Nicei 1700 lat temu”. Słowami wypowiedzianymi przez Leona XIV w Stambule przeżywamy ten szczególny czas roku liturgicznego. Vatican News proponuje przyjrzenie się arcydziełu z kolekcji papieskich, opatrzonemu słowami Papieży. Dziś to słowa Benedykta XVI.

Paolo Ondarza – Watykan

Oczekiwanie, które charakteryzuje czas Adwentu, jest pełne nadziei — tematu będącego w centrum Jubileuszu. Znana przypowieść o pannach roztropnych i nierozsądnych, opowiedziana przez Jezusa i zapisana w 25. rozdziale Ewangelii według św. Mateusza, wprowadza nas w czas liturgicznego przygotowania do Narodzenia Pańskiego.

Dziesięć obrazów

Temu fragmentowi Nowego Testamentu poświęcone są ryciny Camila Cungiego zaczerpnięte z dzieła ojca Bartolomeo Ricciego Considerationi sopra tutta la vita di N. S. Giesu Christo (Rozważania nad całym życiem naszego Pana Jezusa Chrystusa) wydanego w Rzymie przez Bartolomeo Zanettiego w 1610 roku. W księdze, przechowywanej w Bibliotece Apostolskiej Watykańskiej i dedykowanej Marcantoniowi Taniemu, kamerdynerowi Pawła V, ewangeliczna przypowieść o dziesięciu Pannach została przedstawiona w różnych obrazach rozwijających się na kilku poziomach.

Każda scena została opatrzona literą alfabetu
Każda scena została opatrzona literą alfabetu

Litery alfabetu

Każda scena została oznaczona literą alfabetu. Litera A prowadzi do momentu, w którym panny kładą się spać; litera B — do chwili, w której roztropne kobiety, przygotowawszy lampy, wychodzą na spotkanie oblubieńca; litera C przedstawia moment, w którym nierozsądne panny proszą o oliwę, lecz będą zmuszone pójść ją kupić. Tymczasem, gdy oblubieniec nadchodzi (D), tylko roztropne panny zostają dopuszczone na wesele, a drzwi zostają zamknięte (E). Po powrocie panny nierozsądne pukają, ale oblubieniec odpowiada im, że ich nie zna (F).

Camillo Cungi

Autorem rycin jest Camillo Cungi (lub Congio), pochodzący z Borgo Sansepolcro i żyjący mniej więcej w latach 1570–1649. Stylistycznie związany ze szkołą Carraccich, w pierwszej połowie XVII wieku był jednym z najbardziej poszukiwanych rytowników reprodukcyjnych — artystów, którzy reinterpretowali język malarski lub rzeźbiarski w formie graficznej. Słynął ze swojej niezwykłej biegłości w technice grawerskiej. Oprócz kart tytułowych i tematów sakralnych wykonanych według projektów różnych artystów, takich jak Antonio Tempesta, Giovanni Lanfranco czy Pietro Berrettini, wyrył na podstawie rysunków Bernardo Castellego większość ilustracji do Jerozolimy wyzwolonej, a także według Guido Abbatiniego kartę tytułową do dzieła Girolama Teti Aedes Barberinae, wydanego w Rzymie w 1642 roku. Camillo Cungi przypisuje się również wykonanie wzorów pisma zawartych w De caratteri Leoparda Antonozziego z 1638 roku.

Autorem rycin jest Camillo Cungi (1570-1649), jeden z najsłynniejszych rytowników epoki
Autorem rycin jest Camillo Cungi (1570-1649), jeden z najsłynniejszych rytowników epoki

Przesłanie Benedykta XVI

Tak przesłanie Adwentu przedstawił papież Benedykt XVI podczas Nieszporów na rozpoczęcie tego okresu roku liturgicznego 28 listopada 2009 roku:

„Adwent skłania nas do zrozumienia sensu czasu i historii jako kairós, jako sprzyjającej okazji dla naszego zbawienia. Jezus ukazał tę tajemniczą rzeczywistość w wielu przypowieściach: w opowiadaniu o sługach zaproszonych do oczekiwania na powrót pana; w przypowieści o pannach czekających na oblubieńca; a także w przypowieściach o siewie i żniwie.
Człowiek w swoim życiu jest w nieustannym oczekiwaniu: gdy jest dzieckiem, pragnie dorosnąć; jako dorosły dąży do spełnienia i sukcesu; w miarę upływu lat — do zasłużonego odpoczynku. Lecz nadchodzi czas, gdy odkrywa, że zbyt mało miał nadziei, jeśli poza pracą czy pozycją społeczną nie pozostaje mu już nic, na co mógłby czekać.
Nadzieja wyznacza drogę ludzkości, ale dla chrześcijan jest ona ożywiona pewnością: Pan jest obecny w biegu naszego życia, towarzyszy nam i pewnego dnia otrze także nasze łzy. Pewnego dnia, niedalekiego, wszystko znajdzie swoje dopełnienie w Królestwie Bożym, Królestwie sprawiedliwości i pokoju.”

Adwent skłania nas do zrozumienia sensu historii jako okazji sprzyjającej zbawieniu
Adwent skłania nas do zrozumienia sensu historii jako okazji sprzyjającej zbawieniu

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.

04 grudnia 2025, 10:44