Nguvu ya udogo
Andrea Tornielli
Akikutana na "kundi dogo" la Wakatoliki wa Kituruki katika Kanisa Kuu la Roho Mtakatifu huko Istanbul, Leo XIV alizungumza maneno ambayo hayakuonyesha tu ukweli wa uwepo wa Wakristo katika nchi hii bali pia yalikuwa na fundisho la thamani kwa wote. Papa alihimiza wachukue mtazamo wa kiinjili kuhusu Kanisa hilo, lenye historia tukufu lakini ndogo sana leo. Alihimiza kutazama "kwa macho ya Mungu" ili kugundua upya "kwamba alichagua njia ya udogo ishuke kati yetu." Unyenyekevu wa nyumba ndogo huko Nazareti ambapo msichana mdogo alisema ndiyo, akimruhusu Mungu kuwa Mwanadamu; hori huko Bethlehemu na Mwenyezi Mungu kuwa mtoto mchanga anayetegemea kabisa utunzaji wa baba na mama; maisha ya umma ya Mnazareti yaliyotumika kuhubiri kutoka kijiji hadi kijiji katika jimbo lililoko pembezoni mwa himaya, nje ya rada ya historia kuu. Ufalme wa Mungu, Leo alitukumbusha, "haujilazimishi kwa kuvutia umakini." Na katika mantiki hii, katika mantiki ya udogo, kuna nguvu ya kweli ya Kanisa. Mrithi wa Petro aliwakumbusha Wakristo wa Uturuki kwamba Kanisa hujitenga na Injili na mantiki ya Mungu linapoamini nguvu yake iko katika rasilimali na miundo yake, au linapoweka matunda ya utume wake katika makubaliano ya idadii, nguvu za kiuchumi, au uwezo wa kushawishi jamii.
"Katika jumuiya ya Kikristo ambapo waamini, mapadre, na maaskofu hawachukui njia hii ya udogo, hakuna wakati ujao... kwa sababu Mungu huchanua katika jambo dogo, daima katika jambo dogo," Papa Francisko alisema katika mahubiri huko Santa Marta, yaliyonukuliwa leo na mrithi wake. Ni mabadiliko kamili ya mantiki yote ya kibinadamu, ambayo yanaweza pia kupenya Kanisa, wakati mantiki ya ushirika inaposhinda, wakati utume unapunguzwa kuwa mikakati ya uuzaji, wakati wale wanaotangaza Injili wanajiweka mbele na katikati badala ya kutoweka ili kuruhusu nuru ya Kristo iangaze.
Katika enzi ambayo ni mibofyo na idadi ya wafuasi pekee inayoonekana kuwa muhimu, hata Kanisa linaweza kujaribiwa kutamani Ukristo wa zamani, pamoja na nguvu zake, miundo, ushawishi, umuhimu wa kijamii, na ushirikiano wa kisiasa. Badala yake, kama Injili inavyotufundisha na Askofu wa Roma alivyosisitiza leo, lazima tuutazame ulimwengu kupitia macho ya Mungu, kupitia macho ya wadogo, wanyenyekevu, na wale wasio na mamlaka. Mapinduzi haya ya Mungu ya Copernicus, ambayo yamewaangusha wenye nguvu kutoka kwenye viti vyao vya enzi na kuwainua wanyenyekevu, ndiyo njia ya utume, lakini pia njia ya kujenga amani ya kweli: katika Kanisa, katika jamii, na katika mahusiano ya kimataifa.
Asante kwa kusoma makala haya. Ikiwa unataka kuendelea kupata taarifa mpya, tunakualika ujiandikishe kwa jarida: cliccando qui
