திருத்தந்தையின் புதன் மறைக்கல்வி உரை : உடன்பிறந்த உறவின் மேன்மை!

செல்வராஜ் சூசைமாணிக்கம் - வத்திக்கான்

நவம்பர் 12, புதன்கிழமை இன்று, வத்திகானின் புனித பேதுரு பெருங்கோவில் வளாகம் முழுவதும் பல்வேறு நாடுகளை சேர்ந்த திருப்பயணிகளால் நிறைந்திருந்தது. மிதமான காலச்சூழல் திருப்பயணிகள் அனைவருக்கும் இதமாக இருந்தது. முன்னதாக திருத்தந்தை லியோ அவர்கள், வத்திக்கான் வளாகம் முழுவதும் தனது சிறப்பு வாகனத்தில் வலம் வந்து அங்கு நிறைந்திருந்த திருப்பயணிகள் அனைவரையும் வாழ்த்தினார். சரியாக காலை 10 மணிக்கு திருத்தந்தை தனது புதன் பொதுமறைக்கல்வி உரையைத் தொடங்கினார். தலைப்பின் கீழ் உள்ள யோவான் நற்செய்தியில் உள்ள இறைவார்த்தைகள் பல்வேறு ஐரோப்பிய மொழிகளில் வாசிக்கப்பட்டன.

"நான் உங்களிடம் அன்பு கொண்டிருப்பதுபோல நீங்களும் ஒருவர் மற்றவரிடம் அன்புகொண்டிருக்க வேண்டும் என்பதே என் கட்டளை. 13தம் நண்பர்களுக்காக உயிரைக் கொடுப்பதைவிட சிறந்த அன்பு யாரிடமும் இல்லை. நான் கட்டளை இடுவதையெல்லாம் நீங்கள் செய்தால் நீங்கள் என் நண்பர்களாய் இருப்பீர்கள்" (யோவா 15:12-14)

அன்புநிறைந்த சகோதரர் சகோதரிகளே,

நமது எதிர்நோக்காக விளங்குகின்ற இயேசுவைப் பற்றிய நமது தொடர்ச்சியான புதன் மறைக்கல்வி உரையில், இன்று நாம் மனித உடன்பிறந்த உறவையும், ஒருவரையொருவர் அன்புகூர வேண்டும் என்ற இயேசுவின் கட்டளையையும் கருத்தில் கொண்டு சிந்திப்போம்.

கிறிஸ்துவின் இறப்பு மற்றும் உயிர்த்தெழுதலில் நம்பிக்கை வைத்து, பாஸ்கா ஆன்மிகத்தை வாழ்வது வாழ்க்கையை நம்பிக்கையால் நிரப்புகிறது மற்றும் நன்மையில் முதலீடு செய்ய நம்மை ஊக்குவிக்கிறது. குறிப்பாக, இது உடன்பிறந்த உறவை நேசிக்கவும் வளர்க்கவும் நமக்கு உதவுகிறது, முன்னாள் திருத்தந்தை பிரான்சிஸ் அவர்கள் தெளிவாகக் கண்டுகொண்டதைப் போன்றது, சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி இது சமகால மனிதகுலத்திற்குப் பெரும் சவால்களில் ஒன்றாக அமைந்துள்ளது.

உடன்பிறந்த உறவு என்பது மனிதாபிமானம் மிக்க ஒன்றிலிருந்து எழுகிறது. நாம் உறவுகளை வளர்த்துக் கொள்ளத் தகுதியானவர்கள், நாம் விரும்பினால், நமக்குள் உண்மையான பிணைப்புகளை உருவாக்க முடியும். நம் வாழ்க்கையின் தொடக்கத்திலிருந்தே நம்மைத் தாங்கி, வளப்படுத்தும் உறவுகள் இல்லாமல், நாம் உயிர்வாழவோ, வளரவோ, கற்றுக்கொள்ளவோ ​​முடியாது.

இந்த உறவுகள் பல, வடிவத்திலும் ஆழத்திலும் மாறுபட்டவை. ஆனால் ஒன்று நிச்சயம்: நாம் ஒன்றாக இருக்கும்போதும், ஒன்றாக வாழும்போதும், நம்மைச் சுற்றியுள்ள மக்களுடன் ஏதோ கடைமைக்கான இணைந்திருத்தலை அல்ல, உண்மையான இணைந்திருத்தலை அனுபவிக்க முடிந்தால், நமது மனிதத்தன்மை அதன் முழுமையான வெளிப்பாட்டைக் காண்கிறது.

நம்மை நாமே தனிமைப்படுத்திக்கொண்டால், தனிமையாலும், சுயநலத்திற்காக மட்டுமே மற்றவர்களைப் பற்றி அக்கறை கொள்ளும் ஒரு தன்னலத்தன்மையாலும் நோய்வாய்ப்படும் ஆபத்து உள்ளது. பின்னர் அந்த நபர், உண்மையிலேயே கொடுக்கத் தயாராக இல்லாமல், நம்மை நாமே அர்ப்பணித்துக் கொள்ள, யாரிடமிருந்து எடுக்க வேண்டும் என்பதற்கான ஒருவராக மாறுகிறார்.

இன்றும் கூட உடன்பிறந்த உறவு என்பது ஒரு குறிப்பிட்ட விடயமாகத் தெரியவில்லை என்பதை நாம் நன்கு அறிவோம்; அது உடனடியாக ஏற்படுவதில்லை. பல மோதல்கள், உலகம் முழுவதும் பரவியிருக்கும் ஏராளமான போர்கள், சமூகப் பதட்டங்கள் மற்றும் வெறுப்பு உணர்வுகள் இதற்கு நேர்மாறாக இருப்பதைக் காட்டுகின்றன.

ஆனாலும் உடன்பிறந்த உறவு என்பது அழகானது. ஆனால் சாத்தியமற்றது என்ற கனவோ அல்லது ஒரு சில இலட்சியவாதிகளின் விருப்பமோ அல்ல. அதை அச்சுறுத்தும் இருள்களைக் கடக்க, நாம் அதன் மூலங்களுக்குத் திரும்ப வேண்டும், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, பகைமையின் நஞ்சிலிருந்தும் நம்மை விடுவிப்பவரிடமிருந்தும் ஒளியையும் வலிமையையும் பெற வேண்டும்.

சகோதரர் என்ற வார்த்தை மிகவும் பழமையான வேர்ச்சொல்லிலிருந்து வருகிறது, அதாவது கவனித்துக்கொள்வது, இதயத்தில் வைத்திருப்பது, ஆதரிப்பது மற்றும் தக்கவைப்பது. இது ஒவ்வொரு மனிதருக்கும் பொருந்தும்போது, ​​அது ஓர் அழைப்பாக மாறுகிறது. சகோதரர் அல்லது சகோதரியின் பங்கு என்பது உறவைக் குறிக்கிறது, ஒரே இரத்தத்தைச் சேர்ந்தவர்கள், ஒரே குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் என்று நாம் அடிக்கடி நினைக்கிறோம். உண்மையில், கருத்து வேறுபாடு, பிரிவு, வெறுப்பு கூட அந்நியர்களிடையே மட்டுமல்ல, உறவினர்களிடையேயும் உறவுகளை எவ்வாறு சீர்குலைக்கும் என்பதை நாம் நன்கு அறிவோம்.

புவியியல் அல்லது கலாச்சார தோற்றம், மதம் அல்லது கோட்பாடு ஆகியவற்றைப் பொருட்படுத்தாமல், அசிசியின் புனித பிரான்சிஸ் அனைவருக்கும் உரையாற்றிய வாழ்த்துச் செய்தியை மீண்டும் சிந்திக்க வேண்டியதன் அவசியத்தை இது காட்டுகிறது: "அனைவரும் சகோதரர் சகோதரிகளே" - என்பது புனிதர் அனைத்து மனிதர்களையும் ஒரே நிலையில் உள்ளடக்க நினைத்த வழியாகும், ஏனெனில் அவர்கள் மனித மாண்பு, உரையாடல், வரவேற்பு மற்றும் மீட்பின் பகிரப்பட்ட எதிர்காலத்தைக் கொண்டுள்ளனர் என்பதை அவர் அங்கீகரித்தார். திருத்தந்தை பிரான்சிஸ் அவர்கள், அசிசியின் ஏழை மனிதரின் இந்த அணுகுமுறையை மீண்டும் முன்மொழிந்தார், 800 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு அவரது அனைவரும் உடன்பிறந்தோர் எனப் பொருள்படும் "Fratelli tutti" என்ற திருமடலில் அதன் பொருத்தத்தை எடுத்துக்காட்டுகிறார்.

திருத்தந்தை பிரான்சிஸ் அவர்களுக்கு உலகளாவிய உடன்பிறந்த உறவின் வரவேற்பு அடையாளத்தைக் குறிக்கும் "அனைவரும்" என்ற வார்த்தை, கிறிஸ்தவத்தின் ஒரு அத்தியாவசிய அம்சத்தை வெளிப்படுத்துகிறது. இது தொடக்கத்திலிருந்தே அனைவரின் மீட்புக்காகப் பகிரப்பட்ட நற்செய்தியின் அறிவிப்பாக இருந்து வருகிறது. ஆனால் ஒருபோதும் இது ஒரு தனிப்பட்ட நபருக்கோ அல்லது ஒரு குறிப்பிட்ட குழுவுக்கோ மட்டுமே சொந்தமானதாகவோ அல்ல.

இந்த உடன்பிறந்த உறவு இயேசுவின் அன்புக் கட்டளையின் அடிப்படையில் அமைந்துள்ளது - இது புதியது, ஏனென்றால் அவர் அதை முழுமையாக நிறைவேற்றினார், இறைத்தந்தையின் திருவுளத்தின் முழுமையான வெளிப்பாடாக. அவரது அன்பு மற்றும் சுய தியாகம் மூலம், நாமும் ஒரே இறைத்தந்தையின் பிள்ளைகளாகவும், கிறிஸ்துவில் உண்மையான சகோதரர் சகோதரிகளாகவும் மற்றவர்களை அன்புகூரவும், அவர்களுக்காக நம் வாழ்க்கையை கொடுக்கவும் முடிகிறது.

'உலகில் வாழ்ந்த தமக்குரியோர்மேல் அன்பு கொண்டிருந்த அவர் அவர்கள் மேல் இறுதிவரையும் அன்பு செலுத்தினார்' என்று யோவான் நற்செய்தி (காண்க. 13:1) கூறுகிறது. அவரது பாடுகள் நெருங்கும்போது, ​​அவரது மண்ணுலகுக்குரிய காலம் நிறைவடையப் போகிறது என்பதை மனுமகன் அறிவார். என்ன நிகழப் போகிறதோ என்று அவர் அச்சமடைகிறார்; அவர்  மிகவும் பயங்கரமான வேதனையையும் கைவிடலையும் அனுபவிக்கிறார். மூன்றாம் நாளில் அவர் உயிர்த்தெழுந்த நிகழ்வு ஒரு புதிய வாழ்க்கை தொடக்கத்தைக் குறிக்கிறது.

சீடர்கள் உண்மையிலேயே அவரது சகோதரர்களாகிறார்கள். இயேசுவினுடைய இறப்பின் துயரத்தின் மூலம் மட்டுமல்ல, குறிப்பாக அவர் உயிர்த்தெழுந்தார் என்பதை உணர்ந்து, தூய ஆவியைப் பெற்று, அவருடைய செய்தியைப் பகிர்ந்து கொள்ளத் தொடங்கும் போது இது நிகழ்கிறது.

சகோதரர் சகோதரிகள் சோதனைகளில் ஒருவருக்கொருவர் ஆதரவளிக்கிறார்கள்; தேவைப்படுபவர்களுக்கு அவர்கள் முதுகைத் திருப்புவதில்லை. அவர்கள் ஒன்றாக அழுது மகிழ்ந்து, ஒன்றிப்பு, நம்பிக்கை மற்றும் ஒருவருக்கொருவர் சார்ந்திருத்தலை நோக்கிச் செயல்படுகிறார்கள். “நான் உங்களிடம் அன்பு கொண்டிருப்பதுபோல நீங்களும் ஒருவர் மற்றவரிடம் அன்புகொண்டிருக்க வேண்டும் என்பதே என் கட்டளை" (காண்க. யோவான் 15:12) என்ற இயேசுவே நமக்குக் கொடுக்கும் ஆற்றல் இதுதான்.

இறந்து உயிர்த்தெழுந்த கிறிஸ்து அளித்த சகோதரத்துவம் என்பது, சுயநலம், பிரிவினை, ஆதிக்கம் ஆகியவற்றின் எதிர்மறையான தர்க்கங்களிலிருந்து நம்மை விடுவித்து, ஒவ்வொரு நாளும் புதுப்பிக்கப்படும் அன்பு மற்றும் நம்பிக்கையின் பெயரில், நமது இறையழைத்தலுக்கு நம்மை மீட்டெடுக்கிறது.

உயிர்த்தெழுந்த நமது ஆண்டவர் இயேசு அவருடன் நடக்க வழியைக் காட்டியுள்ளார். இதன் காரணமாக  நாம் அனைவரும் உண்மையிலேயே  "உடன்பிறந்தோராக" உணர்ந்து ஒன்றித்து வாழ்கின்றோம்.

இவ்வாறு தனது மறைக்கல்வி உரையை நிறைவு செய்தார் திருத்தந்தை. இறுதியாக இயேசு கற்பித்த இறைவேண்டல் செபத்திற்குப் பிறகு அனைத்துத் திருப்பயணிகளுக்கும் தனது ஆசீரை வழங்கினார்.