கோவில் என்பது மகிழ்ச்சிக்கான ஓர் இடமாகும்!

செல்வராஜ் சூசைமாணிக்கம் - வத்திக்கான்

உண்மையில், துறவறம், அதன் தோற்றத்திலிருந்தே, ஒரு "எல்லைப்புற" எதார்த்தமாக இருந்து வருகிறது, இது துணிவுமிகு ஆண்களையும் பெண்களையும் மிகவும் தொலைதூர மற்றும் விரும்பத்தகாத இடங்களில் இறைவேண்டல், பணி மற்றும் தொண்டு மையங்களை நிறுவுவதற்குத் தூண்டியுள்ளது என்று கூறினார் திருத்தந்தை பதினான்காம் லியோ.

நவம்பர் 11, இச்செவ்வாய்யன்று, உரோமையின் அவென்டைன் மலையிலுள்ள புனித ஆன்செல்ம் கோவில் நேர்ந்தளிப்பின் 125-வது ஆண்டு நிறைவையொட்டி சிறப்பிக்கப்பட்ட சிறப்புத் திருப்பலியின் மறையுரையில் இவ்வாறு கூறினார் திருத்தந்தை.

தனது மறையுரையில் திருஅவையின் வரலாற்று மற்றும் ஆன்மிக முக்கியத்துவம் குறித்துத் தனது கருத்துக்களைப் பகிர்ந்துகொண்ட திருத்தந்தை, குறிப்பாக 19-ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து 20-ஆம் நூற்றாண்டு வரையிலான சவாலான மாற்றத்தின் போது, ​​பெனடிக்டைன் ஒன்றிப்பு மற்றும் திருஅவைக்கான சேவையை திருஅவை மற்றும் பன்னாட்டுக் கல்லூரி ஆதரிக்கும் என்பது திருத்தந்தை பதிமூன்றாம் லியோ அவர்களின் தொலைநோக்குப் பார்வையாக இருந்தது என்பதை எடுத்துக்காட்டினார்.

பெனடிக்டைன் ஆன்மிகத்தில் ஆழமாகப் பதிந்துள்ள ஒரு கருப்பொருளான கிறிஸ்துவை ஒருவரின் வாழ்க்கை மற்றும் பணியின் மையத்தில் வைப்பதன் முக்கியத்துவத்தைப் பற்றியும் தனது மறையுரையில் குறிப்பிட்டுக் காட்டினார் திருத்தந்தை.

பல்வேறு பின்னணிகளைச் சேர்ந்த துறவிகளும் மக்களும் இறைவேண்டல், படிப்பு, மேய்ப்புப் பணி பராமரிப்பு மற்றும் ஒன்றிப்புக்கான ஒன்றுகூடிவரும் ஒரு முக்கியமான இடமாக கோவிலை வலியுறுத்திய திருத்தந்தை, இந்தக் கோவிலும் அதன் நிறுவனங்களும் "ஆண்டவருக்குப் பணியாற்றும் கல்விக்கூடமாக" பார்க்கப்படுகின்றன என்றும், இது இறைவேண்டலுக்கும் வேலைக்கும் இடையில் சமநிலையான வாழ்க்கைக்கு அழைப்பு விடுத்த புனித பெனடிக்டின் போதனைகளை உள்ளடக்கியதாகப் பாடுபடுகிறது என்றும் சுட்டிக்காட்டினார்.

கோவிலின் நேர்ந்தளிப்பை கோவிலின் உருவத்துடனும், விசுவாசத்தின் உயிரைக் கொடுக்கும் வலிமையுடனும் இணைத்து, கடவுள் மீதான ஆழ்ந்த பக்தியை ஊக்குவிக்கும் விதமாக தனது மறையுரையில் எடுத்துக்காட்டினார் திருத்தந்தை.

இது திருஅவையின் இரட்டை இயல்பை அதாவது, மனித மற்றும் தெய்வீக, வரையறுக்கப்பட்ட மற்றும் எல்லையற்ற இயல்பை  எடுத்துக்காட்டுகிறது என்றும்,  மேலும் முடிவற்ற நிலையைச் சந்திக்கும் இடமாக அதன் பங்கையும் எடுத்துக்காட்டுகிறது என்றும் விளக்கினார் திருத்தந்தை.

திருஅவையை ஒரு திருப்பயணியாகவும், இரண்டாம் வத்திக்கான் திருச்சங்கத்தின் பார்வையை, தற்போதைய உலகம் மற்றும் நித்திய நகரம் இரண்டையும் மையமாகக் கொண்டதாகவும் குறிப்பிட்டுக்காட்டி தனது மறையுரையை நிறைவு செய்தார் திருத்தந்தை..