Հայկական ժողովրդական երգեր. Սուրբ Խաչին նուիրուած Գրիգոր Նարեկացու «Հաւիկ» տաղը
Այսօր ներկայացնում ենք Գրիգոր Նարեկացու «Հաւիկ» տաղը՝ նուիրուած Սուրբ Խաչին։
Տաղը, որպէս հայ միջնադարեան մասնագիտացուած երաժշտութեան ժանր, ձեւաւորուել է Ե դարում: Այն նախապէս եղել է միայն աշխարհիկ երգերի ժանր եւ տարածուած է եղել ժողովրդի շրջանում, այնուհետեւ թափանցել է նաեւ հոգեւոր երգարուեստ:
Պահպանելով եւ զարգացնելով արդէն վաղուց ձեւաւորուած աւանդոյթները, հոգեւոր տաղերում սկսեցին փառաբանուել Յիսուս Քրիստոսի արարչագործութիւնները եւ եկեղեցու սրբերի կեանքի կարեւոր դրուագները։ Դարերի ընթացքում, տարբեր տաղերգուների շնորհիւ կատարելագործուելով, հոգեւոր տաղերն իրենց զարգացման բարձրակէտին հասան Ժ դարում` Գրիգոր Նարեկացու շնորհիւ: Կոմիտաս Վարդապետը գրառել եւ վերականգնել է Ս. Գրիգոր Նարեկացու հեղինակած տաղերից չորսը, այդ թւում՝ Սուրբ Խաչի «Հաւիկ» տաղը։
«Հաւ» բառը գրաբարում նշանակում է թռչուն առհասարակ: Եւ ահա, Նարեկացին խաչին գամուած Քրիստոսին համեմատում է աննման թռչնի հետ: Նրա թեւերն արծաթանման էին, տեսքը՝ արեգակի շողի նման: Նրա տանջահար ձայնը նման էր Գաբրիէլ հրեշտակապետի փողի ձայնին, իսկ աչքերում լցուած արտասուքը առաւօտեան ձող էր յիշեցնում:
Թէեւ տաղը Քրիստոսի խաչելութեան մասին է, սակայն նրա մեղեդին արտայայտում է վեհութիւն. նրա կրած այս չարչարանքները հրաշափառ յարութիւնը փառաւորելու համար են, որով նոր կեանքն է ծագելու մարդկութեան համար:
Տաղը ներկայացուած է հնագոյն երաժշտութեան «Գանձեր» անսամբլի կատարմամբ։ Մենակատար՝ Գէորգ Յունանեան, գեղարուեստական ղեկավար եւ դիրիժոր՝ Դանիէլ Երաժիշտ։
Շնորհակալութիւն յօդուածը ընթերցելուն համար։ Եթէ կը փափաքիս թարմ լուրեր ստանալ կը հրաւիրենք բաժանորդագրուիլ մեր լրաթերթին` սեղմելով այստեղ
