Kërko

Papa: Shpirti Shenjt na çliron nga frika e na bën ta ndjejmë dashurinë e Zotit

Papa: me dhuratën e Shpirtit Shenjt, Jezusi dëshiron t'i çlirojë dishepujt nga frika, e cila i mban të mbyllur në shtëpi, që ata të mund të dalin jashtë dhe të bëhen dëshmitarë dhe lajmëtarë të Ungjillit

R.SH. / Vatikan

Para lutjes së Mbretëreshës Qiellore, kremtuar sot në mesditë në Sheshin e Shën Pjetrit, në Vatikan, Papa nënvizoi se për Rrëshajë dishepujt, të mbyllur në çenakull, sepse të tronditur keqas nga vdekja e Jezusit, e shpresëhumbur, e marrin Shpirtin Shenjt nga Krishti i Ngjallur dhe nisin ta kumtojnë lajmin e mirë pa frikë e pa zori! Edhe ne, kur jemi të paralizuar nga frika e tjetrit, nga i huaji e deri nga vetë Zoti, Shpirti Shenjt na sjell afërsinë e Krishtit, “na ndriçon rrugën e na ndihmon në çaste të vështira”.

Festa e Rrëshajëve i kujton mbarë njerëzimit dhuratën më të madhe që ka nga Krishti Gjallë, atë të Shpirti Shenjt. E me emrin e Shpirtit Shenjt e nisi edhe Papa lutjen e sotme mariane të Mbretëreshës Qiellore:

“Sot është solemniteti i Rrëshajëve, e Ungjilli na çon në çenakull, ku apostujt ishin strukë pas vdekjes së Krishtit (Gjn 20,19-23). Në mbrëmjen e Pashkëve i Ngjalluri paraqitet pikërisht në këtë situatë frike e ankthi dhe duke fryrë mbi ta, thotë: “Merreni Shpirtin Shenjt” (v. 22):

“E kështu, me dhuratën e Shpirtit, Jezusi dëshiron t'i çlirojë dishepujt nga frika, e cila i mban të mbyllur në shtëpi, që ata të mund të dalin jashtë dhe të bëhen dëshmitarë dhe lajmëtarë të Ungjillit”.

Le të ndalemi, pra, te Shpirti, që na çliron nga frika - ftoi në vijim Papa.

Dishepujt, në labirinthin e shqetësimeve

Dishepujt i kishin mbyllur dyert, na kujton Ungjilli - e na e kujtoi edhe Françesku në vijim të lutjes së Mbretëreshës Qiellore të këtij Solemniteti të madh, që po e kremtojmë sot. - I kishin mbyllur "nga frika" (v. 19):

“Vdekja e Jezusit i kishte tronditur, ëndrrat e tyre ishin shkatërruar, shpresat, zhdukur. Atëhere u mbyllën brenda”.

Dua ta theksoj këtë - tha në vijim Papa - u mbyllën brenda!

Mbyllja, humbje e guximit për ecur përpara

E pasi shqiptoi fjalën “mbyllje”, Françesku shpjegoi çfarë është mbyllja brenda vetes e pse shpesh mbyllemi, duke nisur me një pyetje retorike:

“Sa herë mbyllemi edhe ne brenda vetes? Sa herë, për shkak të ndonjë situate të vështirë, ndonjë problemi personal apo familjar, vuajtjes që na shtyp apo së keqes, që e thithim rreth nesh, rrezikojmë të rrëshqasim ngadalë në humbjen e shpresës dhe na mungon guximi për të ecur përpara? E pastaj, si apostujt, mbyllemi brenda, duke humbur në labirintin e shqetësimeve”.

T’ia mbyllim dyert frikës, jo zemrës

E Papa shpjegoi më pas ç’do të thotë “t’ia mbyllësh dyert  frikës”. Vëllezër dhe motra - vijoi - kjo mbyllje në vetvete ndodh kur në situatat më të vështira e lejojmë frikën të na pushtojë dhe të luajë me ne. E kështu, si reagim, mbyllen dyert e zemrës, siç ndodh kur ndjehet sirena e alarmit brenda një ndërtese. Shkaku, pra, është frika. Frika se nuk do të shpëtosh, se je vetëm përballë betejave të çdo dite, se rrezikon për të mbetur më pas edhe më i pakënaqur, se  zgjedh rrugët e gabuara!

Ku ka frikë, ka mbyllje

Pasi përshkroi frikën, që e shoqëron çdo çast jetën e njeriut, Françesku kujtoi se frika të bllokon, të paralizon. E të izolon! Të mendojmë për frikën nga tjetri, nga i huaji, nga i ndryshmi, nga njeriu që mendon ndryshe  prej nesh. E mund të kesh frikë edhe nga Zotit: frikë se do të më dënojë, se e ka me mua…:

“Nëse e lëmë të livadhisë këtë frikë false, portat mbyllen: mbyllet porta e zemrës, porta e shoqërisë, e edhe portat e Kishës! Ku ka frikë, ka mbyllje. E kjo nuk është gjë e mirë!”.

Ungjilli na ofron ilaçin .

Ungjilli na ofron ilaçin e të Ngjallurit: Shpirtin Shenjt. Ai të çliron nga burgjet e frikës:

“Kur marrin Shpirtin Shenjt apostujt - këtë e festojmë sot - dalin nga çenakulli  dhe shkojnë në botë për të falur mëkatet e për të shpallur lajmin e mirë. Falë Tij frika kapërcehet dhe dyert hapen. Sepse kjo është ajo që bën Shpirti: ai na bën të ndiejmë afërsinë e Zotit dhe kështu dashuria e tij nxjerr frikën, ndriçon rrugën, ngushëllon, mbështet në fatkeqësi”.

 E këtu Françesku kujtoi fjalët e Benediktit XVI:

“Kudo që hyn Shpirti i Zotit, e dëbon frikën; na bën ta dimë dhe ta ndiejmë se jemi në duart e gjithëpushtetit të dashurisë: çkado të na ndodhë, dashuria e tij e pafund nuk na braktis” (Homelia e Rrëshajëve, 31 maj 2009)”.

Përballë frikës dhe mbylljeve, pra, le të thërrasim Shpirtin Shenjt për ne, për Kishën dhe për mbarë botën, që  Rrëshajët e reja ta largojnë frikën, e cila na sulmon dhe të rindezin zjarrin e dashurisë së Zotit.

Këtë theksoi Papa, duke e përfunduar, si zakonisht, uratën me lutjen drejtuar Virgjërës Mari:

“Shenjtja Mari, e para që u mbush me Shpirtin Shenjt, ndërmjetësoftë për ne!”.

 

28 maj 2023, 13:53

Ç’është lutja e Mbretëreshës Qiellore?

Lutja fillestare e Mbretëreshës Qiellore, ose thjesht “Mbretëresha Qiellore”, është një nga katër lutjet mariane (të tjerat janë Alma Redemptoris Mater, Ave Regina Coelorum dhe Salve Regina).

Ishte Papa Benedikti XIV ai që, në vitin 1742, porositi të thuhej, në vend të Engjëllit të Tënzot, duke qëndruar në këmbë, si shenjë e fitores mbi vdekjen , gjatë Kohës së Pashkëve, domethënë, që nga e Diela e Pashkëve, deri tek Dita e Rrëshajëve.

Thuhet, ashtu si Engjëlli, tri herë në ditë: në  agim, në mesditë e në muzg, për t’ia kushtuar ditën Zotit e Marisë.

Kjo lutje e lashtë, sipas një tradite të përshpirtshme, duhet ta ketë fillesën  aty nga shekulli VI ose shekulli X, ndërsa përhapja e saj dokumentohet që nga gjysma e parë e shekullit XIII, kur u përfshi në Shkurtoren françeskane. Përbëhet nga katër fraza të shkurtëra, që përfundojnë me Aleluja e është lutja, që besimtarët ia drejtojnë Marisë, Mbretëreshë e Qiellit, për t’u gëzuar bashkë me të për ngjalljen e Krishtit.

Papa Françesku, më 6 prill 2015, pikërisht gjatë lutjes së Mbretëreshës Qiellore në ditën pas Pashkëve, foli për gjendjen shpirtërore, me të cilën duhet thënë kjo lutje:

“… i drejtohemi Marisë duke e ftuar të gëzojë, sepse Ai, që e mbajti në kraharor, u ngjall, siç pati premtuar, e ia besojmë veten ndërmjetësimit të saj. Në të vërtetë gëzimi ynë është pasqyrim i gëzimit të Marisë, sepse është ajo, që i ruajti e i ruan në zemër ngjarjet e jetës së Jezusit. Ta themi, prandaj, këtë lutje  me mallëngjimin e bijve, që janë të lum, sepse e Lume është edhe Nëna e tyre.

Engjëlli i Tënzot/Mbretëresha Qiellore e fundit

Lexo gjithçka >